κωδωνοφορώ

(Α κωδωνοφορῶ, -έω)

φέρω ή έχω κουδούνια

αρχ.

1. επιθεωρώ τους φρουρούς κρατώντας ένα κουδούνι («κωδωνοφορῶν περίτρεχε, καὶ κάθευδ' ὲκεῑ», Αριστοφ.)

2. παθ. κωδωνοφοροῡμαι

(για βασιλιά) ακολουθούμαι από ανθρώπους που κρατούν κουδούνια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κώδων + -φορῶ (< φόρος < φέρω), πρβλ. καρπο-φορώ, οπλο-φορώ].